Nieuw onderzoek van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) en de “Walk Free Foundation” toont aan dat wereldwijd meer dan 40 miljoen mensen slaaf zijn in 2016 en meer dan 150 miljoen kinderen tussen 5 en 17 jaar slachtoffer zijn van kinderarbeid. Men mag zeggen dat als gevolg van de chaos en anarchie die in Libië door de NAVO veroorzaakt werd in 2011, er terug slavenmarkten zijn ontstaan in Libië.India is koploper met 14 miljoen mensen, China 2,9 miljoen en Pakistan 2 miljoen mensen. Het gaat om verschillende soorten slavernij. Er is de seksslavernij van vrouwen,van kinderen, slaven voor organenhandel, (kind)slaven in de landbouw en plantages, industrie, in huishoudhulp (ondermeer in Arabische ambassades). Ook rijk betaalde voetballers zijn vaak slaven van de eigenaars van de clubs. In het kapitalisme zijn mensen koopwaar. Bij ons kennen we een verzwakkende, gereguleerde arbeidsmarkt van vraag en aanbod, in een ruigere variant is dat slavernij.
Medicijn erger dan de kwaal
Inmiddels kennen we ook de zure vruchten van de militaire tussenkomst van het Westen in Libië met steun van alle politieke stromingen behalve de links radicale. Bij ons stemden groenen, sociaaldemocraten, extreemrechts, liberalen en conservatieven voor een NAVO- interventie in Libië. Vandaag blijkt dat het “medicijn” gruwelijker is dan de kwaal. Libië werd naar het stenen tijdperk gebombardeerd. De stammen zijn terug baas met hun resp. milities, er heerst chaos en de wet van de jungle. Vergeten we niet dat Libië, ondanks de aanwezige corruptie en onderdrukking van een dictatuur, het hoogst gerangschikt stond in Afrika in de VN- ontwikkelingsindex qua onderwijs, gezondheidszorg, welvaart. Libië was allang een doorn in het oog van het Westen. Herinner U de bombardementen van de Amerikanen onder president Ronald Reagan op de steden Tripoli en Benghazi in 1986. Onder druk van het Westen zag de excentrieke, wrede Moammar al-Qadhafi af van zijn nucleair wapenprogramma. Het blijkt tevergeefs geweest te zijn. De grootste misdaad die hij voor de Amerikanen en het Westen beging was dat hij de oliehandel in petrodollars wild vervangen door een Afrikaanse munt de Dinar. Onder humanitaire voorwendsels heeft het Westen zich het recht toegeëigend een soevereine staat te vernietigen.
Na de “humanitaire interventie” van de NAVO zijn de slavenhandelaars terug in Libië. Per opbod worden mannen en vrouwen op de vlucht naar Europa verkocht aan eigenaren. Betreurenswaardig dat het Westers NAVO-optreden en zijn “humanitaire waarden en normen”in Libië direct de oorzaak is van anarchie en chaos en ook de “renaissance” van de slavernij. Het is cynisch dat Afrikanen vluchten naar een Europa dat, steunend op lokale corrupte elites, mede de oorzaak is van hun problemen.
