Als links flamingant heeft Toon Roosens een indrukwekkende staat van dienst, zowel praktisch als theoretisch. Met zijn publicaties was hij de huisideoloog geworden van het linkse flamingantisme. Na zijn overlijden was de asse van Toon nauwelijks bijgezet (november 2003) of vanuit links Belgicistische hoek kwam de kritiek los.