Sahra Wagenknecht (foto, toespraak in het Duitse parlement) is de fractieleidster van de partij Die Linke in het Duitse parlement. Ze lanceert met haar medestanders op 4 september e.k. de nieuwe linkse beweging “AUFSTEHEN”. Immers, we leven in een wereld, met verscherpte tegenstellingen op het vlak van het sociaaleconomisch beleid, de massa-immigratie, het brutaal sanctiebeleid van de VSA dat een aanval is op de soevereiniteit van vele landen (dat ook Duitsland in het vizier heeft), de ecologische omschakeling, en de Duitse bewapeningspolitiek. Sahra Wagenknecht lijkt zich te willen ontpoppen als de Duitse Jean -Luc Mélenchon van “Insoumise” in Frankrijk. De toekomst zal uitwijzen of “Aufstehen” een succes wordt.
In Duitsland vormen de sociaaldemocraten van de SPD en de Groenen zowat het aanhangsel van het neoliberaal model als het op concreet beleid aankomt. Wat de SPD en de Duitse groenen eeuwig zal achtervolgen is, dat ze in de regering van Kanselier Gerhard Schröder (foto) een zwaar sociaal afbraakbeleid introduceerden tussen 2002-2005. Het werd de zogenaamde Hartz-Agenda genoemd, naar de naam van de vroegere voorzitter van Volkswagen Peter Hartz (foto) die de leiding had om deze plannen te ontwerpen.
Een sociaal afbraakplan volledig op maat van de Duitse fabrieksbazen en bankiers. De maatregelen die het gevolg waren van dit plan, deden de werkloosheidsuitkeringen in tijd en bedrag drastisch dalen (wie na één jaar geen werk had werd verwezen naar het Duitse OCMW). Er werden banen van 1 euro ingevoerd, betaald bovenop de drastisch verlaagde uitkeringen. Er werden zo miljoenen euro’s bespaard bij 4,4 miljoen werklozen en arbeidsongeschikten. Die schande werd door Sahra Wagenknecht te vuur en te zwaard bestreden vanuit Die Linke. Tegelijk zijn de Groenen en sociaaldemocraten wel solidair met economische migranten. En hebben er miljoenen euro’s voor veil. Dit alles in toepassing van de wil van de Duitse werkgevers die immigratie eisen, teneinde een arbeidsreserveleger te hebben dat sociaal dumpend werkt op de arbeidsmarkt en de huizenmarkt.
Arbeidsmigratie, een neoliberale agenda
De nieuwe linkse beweging van S. Wagenknecht gaat een links, Duits antwoord geven op de massale economische migratie van 1 miljoen mensen die in 2015 door Kanselier Angela Merkel werd gefaciliteerd en gevraagd door het Duitse patronaat. Voor S. Wagenknecht is een “open grenzen beleid” geen linkse politiek, maar de uitvoering van een neoliberale agenda. Ze wil een einde maken aan de “blinde ontvangstcultuur”. De miljarden besteed aan de economische migranten konden beter besteed worden aan de sociale noden van brede lagen van de Duitse bevolking die verarmd zijn of in regelrechte armoede leven. Over de EU en de eurozone is S. Wagenknecht niet minder duidelijk. “De eurozone functioneert niet door de politiek van Duitsland. Wanneer dit land met zijn groot economisch gewicht door sociale dumping de export aanjaagt, kunnen andere landen zich moeilijk verdedigen. Dat is niet de geest van goede nabuurschap tussen de Europese landen die wij willen”.
Betere relaties met Rusland
Oskar Lafontaine (foto onder), steunt Sahra Wagenknecht met haar initiatief van de “Aufstehen” beweging (Oskar Lafontaine was ooit SPD-voorzitter, ex-minister van Financiën en sinds meer dan tien jaar mede het boegbeeld van Die Linke en ook de partner van S. Wagenknecht). Internationaal wil Aufstehen een verbetering van de betrekkingen met Rusland. Het is in het Duitse belang. De Amerikanen zijn alleen geïnteresseerd om de vreedzame samenwerking te verhinderen. O. Lafontaine verwijst naar de uitspraken van de Amerikaanse geopolitiek analyst Georges Friedman die zegt dat de “VSA sedert 100 jaar bezig zijn te verhinderen dat de sterke economische kracht van Duitsland samenwerkt met Rusland, dat rijk is aan grondstoffen”. Lafontaine wijst erop dat alle Russische presidenten sinds de laatste 100 jaar, ook in de Sovjettijd, een internationale vredesordening hebben nagestreefd waarin Rusland wenste betrokken te worden. Deze vredesordening is door de VSA en de EU altijd bestreden geweest. Over de aansluiting van de Krim bij de Russische federatie stelt hij: “Men moet zich één seconde voorstellen wat er zou gebeuren, in navolging van de expansie van de NAVO tot aan de Russische Westgrens, indien er Russische raketbasissen zouden opgericht worden aan de VSA- grens in Canada en Mexico “?
Aufstehen, een linkse AfD?
De conservatieve stromingen en de trans-Atlantische, kosmopolieten van links, wijzen op de gelijkenissen met de rechtse Alternative für Deutschland (AfD). O. Lafontaine wijst die parallel met de AfD af. “De AfD is sociologisch een kind van de conservatieve CDU- CSU van Kanselier A. Merkel. De AfD zal niks veranderen aan de sociale afbraak, aan de armoede, aan de ecologische problemen en de wapenuitgaven. De kiezers uit de volkswijken die voor de AfD stemmen zullen van de regen in de drop komen eens deze partij regeert”. O. Lafontaine is scherp voor de SPD en de Groenen. “Vele kiezers van de SPD willen dat de Hartz-Agenda geschrapt wordt, en ecologische kiezers willen geen groenen die de oorlogen en Duitse wapenleveringen in crisisgebieden steunen”.(in naam van de zogenaamde humanitaire interventies)
Over het migratieprobleem stelt hij: “De migratiecrisis verbergt een fundamenteler conflict. Namelijk de vraag gaat het Kapitaal in de herkomstlanden investeren of zullen goedkope en goed opgeleide arbeidskrachten bij gebrek aan perspectieven in hun afkomstlanden naar hier komen? Albert Schweitzer ging naar Afrika om de armen te helpen. En wij beschouwen het als humanistisch dat Syrische en Griekse dokters en verpleegsters uit arme landen bij ons komen leven en werken terwijl ze ginds nodig zijn. Armoedemigratie helpt noch de armsten in de herkomstlanden, noch de volksklassen in Duitsland. De concurrentie op de woon- en arbeidsmarkt verdiept de sociale kloof in de werkende bevolking”.