Wereldwijd wordt geprotesteerd tegen de manier waarop de Amerikanen de covid-problemen, en zijn dramatische gevolgen voor Cuba, misbruiken om “regime change” initiatieven te nemen met de hulp van terechte onvrede bij de burgers, lokale collaborateurs, gesofistikeerde technologieën en natuurlijk de economische- en politieke oorlog sinds het land in 1959 onafhankelijk werd. Een opvallende solidariteitsboodschap kwam van de Black Lives Matter (BLM) beweging. Ze legt het accent op de soevereiniteit en het zelfbeschikkingsrecht van Cuba.(foto Vlaams ABVV)
Black Lives Matter (BLM)
De BLM-beweging heeft een tienjarige geschiedenis achter zich, en is deels geïnspireerd op de Black Power beweging die in de jaren zestig-zeventig van vorige eeuw ontstond. Sommige onder ons zullen zich nog herinneren hoe twee zwarte atleten Tommie Smith en John Carlos (goud en brons) hun vuisten balden op het podium tijdens de medaille uitreiking tijdens de Olympische Spelen in Mexico in 1968. De Verenigde Staten zijn nog altijd een racistische staat. Op de straat, waar Afro-Amerikanen voor sommige politieagenten niet meer waard zijn dan een kogel in het hoofd, of bijv. in gevangenissen waar laaggeschoolde zwarten oververtegenwoordigd zijn en de goedkope arbeid leveren voor het geprivatiseerd penitentiair complex. BLM begon nadat een gewapende Latino burgerwacht George Zimmerman in Sanford-Florida 2013 werd vrijgesproken voor de dood van de zeventienjarige zwarte tiener Martin Trayon. Sindsdien zetten de activisten van BLM zich in tegen alle vormen van racistisch geweld en repressie tegen zwarte mensen. BLM kreeg nationale bekendheid in 2014 door straatacties tegen de moord op Eric Garner op 17 juli 2014 in New York en de dood van Michael Brown op 9 augustus 2014 in Ferguson (Missouri). Naar aanleiding van de wurgmoord op de Afro-Amerikaan, George Floyd, gefilmd door een omstaander, zorgde voor grote woede over de hele wereld, in Minneapolis op 25 mei 2020. Het was de druppel die de emmer deed overlopen.
Ook groeide de aanhang van Black Lives Matter internationaal. Een van de gevolgen was dat sommige grote (vnl. Amerikaanse) basket bal clubs, Europese voetbalclubs en nationale elftallen voor de start van de wedstrijd kort een kniebuiging deden met opgeheven vuist ter verwijzing naar BLM en strijd tegen het racisme waarmee deze sporten op en buiten het veld te maken hebben (één van de voorlopers ervan in Europa is de Vlaamse voetbalster Romelu Lukaku)
.
Cuba
Naar aanleiding van de crisis in Cuba door Covid-19 (wegvallen toeristeninkomsten) is de onvrede in Cuba gegroeid. Het wordt erkend door de Cubaanse president Miguel Diaz-Canel
(foto) en de regering. Die onvrede wordt onmiddellijk misbruikt door de VS om in plaats van de mensen te helpen, de Cubaanse maatschappij te destabiliseren. Het is typisch dat bij de ontevreden Cubaanse burgers die betoogden tegen de regering, niet de Amerikaanse economische blokkade wordt aangewezen als schuldige, maar de ‘communistische dictatuur’. Het is dus duidelijk uit welke hoek de wind waait.
De Cubaanse regering (h)erkent dus de moeilijkheden en de redenen van ontevredenheid, maar kent ook de imperialistische agenda van de VS om het land te heroveren. Die agenda is al 60 jaar dezelfde toen Fidel Castro de Amerikaanse maffia en zijn marionetten wegjoeg en een soeverein, progressief beleid op poten zette in 1959. Castro was oorspronkelijk geen communist, maar een linkse nationalist. In 1959 begon de CIA in het geheim een oorlog tegen Cuba en speciaal tegen Fidel Castro. In totaal werden er 638 plannen beraamd om Fidel Castro uit te schakelen. F. Castro grapte erover door te zeggen dat hij de gouden medaille zou verdienen in het overleven van aanslagen. Hij kon daarvoor rekenen op het bekwaam hoofd van de geheime dienst van Cuba, Fabian Escalante. Castro reisde altijd in een één van de drie vliegtuigen die de verplaatsing deden naar het buitenland zodat niemand wist waar hij zat, eten en drinken, zelfs ijsblokjes, werden meegenomen, Castro wisselde tussen zestig huizen, hij maakte gebruik van dubbelgangers waaronder zijn broer Ramon die als twee druppels water op hem leek,… Het hoofdgerecht van de politieke oorlog om Castro te verdrijven was de invasie vanuit Florida (140 km van Cuba) die bekend werd als de “invasie van de Varkensbaai”. Het werd een complete mislukking. Cuba ligt al 60 jaar onder de verpletterende druk van de nabijgelegen grootmacht. De linkse Amerikaanse intellectueel Noam Chomsky zegde het ooit: “De hysterische obsessie van Washington om Cuba te verpletteren sinds de eerste dagen van zijn onafhankelijkheid in 1959 is één van de vreemdste fenomenen in de moderne geschiedenis. Maar niettemin blijft dit bekrompen sadisme ons steeds opnieuw verrassen”. In de huidige fase van de strijd steunt de linkse Amerikaanse Democratische Afgevaardigde Alexandria Ocasio-Cortez
, (foto) Cuba, samen met haar mentor Bernie Sanders, samen met miljoenen Afro-Amerikanen. Ze vraagt, net als BLM, het onmiddellijk stopzetten van het “het 60-jaar lange vreselijke economische embargo van de VS”. We wijzen er ook op dat al vele jaren de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in grote meerderheid oproept de economische blokkade van Cuba op te heffen. Telkens stemden de Verenigde Staten en een paar bondgenoten waaronder Israël tegen. Dit jaar op 23 juni 2021 stemden 184 landen in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties tegen de economische blokkade van de VS tegen Cuba. Voor Washington is het kleine eiland en ontwikkelingsland Cuba na 60 jaar nog steeds een kiezel in de schoen. Niet in het minst voor zijn symboolwaarde én als inspiratiebron voor alle linkse, anti imperialistische krachten in Centraal- en Zuid-Amerika, die opnieuw aan een opmars bezig zijn, via democratische processen, tot grote woede van Washington.
BLM: Solidariteit met soeverein Cuba
Black Lives Matter veroordeelt de onmenselijke behandeling van de Cubanen door de Amerikaanse regering en roept op om de economische blokkade op te heffen. Dit wrede, onmenselijke beleid, ingesteld met de uitdrukkelijke bedoeling om het land te destabiliseren en te beletten hun regering te kiezen, vormt de kern van de huidige crisis. Sinds 1962 hebben de Verenigde Staten het Cubaanse volk pijn gedaan en lijden opgelegd door de aanvoer van voedsel, medicijnen, en voorraden te blokkeren, waardoor de kleine eilandstaat 130 miljard dollar schade heeft geleden.
Zonder dit geld is het moeilijk voor Cuba om medische uitrusting te kopen die nodig zijn voor de productie van zijn zelfgemaakte Covid-19 vaccins en uitrustingsgoederen voor de voedselproductie. Desondanks heeft het land een uitstekend gezondheidszorgsysteem opgebouwd sinds Fidel Castro aan de macht kwam en zijn artsen en verpleegkundigen naar elk deel van de wereld gestuurd waar zich een ramp heeft voorgedaan. De Cubanen ondergaan de straf van de Amerikaanse regering voor het beschermen van hun soevereiniteit en zelfbeschikking. Amerikaanse leiders proberen al tientallen jaren deze revolutie omver te werpen. In plaats van vriendschap, respect en samenwerking veroorzaakte de Amerikaanse regering leed bij 11 miljoen Cubanen waarvan 4 miljoen zwart en mulat
(foto). Cuba toonde zich altijd solidair met de onderdrukte Afrikanen (red. steun aan het ANC en de SACP in de oorlog tegen de Apartheid in Zuid-Afrika) en aan de bevrijdingsstrijd in Angola, Mozambique, Guinee-Bissau. Cuba was solidair om politiek asiel te verlenen aan revolutionairen zoals Assata Shakur.”
Meer over Cuba: www.DeWereldMorgen.be: “De recente onrust in Cuba- fakenews en mediaoorlog- Marc Vandepitte (17 juli 2021)
