De koude oorlog tegen China (illustratie, kaartje met nieuwe zijderoute) is losgebroken. Hij sudderde al enkele jaren sinds het presidentschap van Barack Obama in de VS. Amerika en zijn Europese meelopers, halen alles van het schap voor een hybride oorlog. De VS hebben een nieuw Oostfront geopend. Maar, China zal zich niet zomaar onder de voet laten lopen. Ze kennen hun geschiedenis en hun huidige kracht. Europa heeft geen enkel voordeel met een koude oorlog, wel een kritisch partnerschap.
In september 2020 werd er een Internationaal Vredesforum georganiseerd waaraan een hele reeks vredesactivisten uit het Westen en de derde wereld deelnamen onder het thema “No new cold war”. Voor Vlaanderen was de deelnemer Ludo De Brabander, namens Vrede vzw. Andere sprekers kwamen uit onder meer de VS, China, het VK, Zuid-Afrika, India, Marokko, Bolivia en Venezuela…
“Noch Peking, noch Washington”?
Naar aanleiding van dit forum in september 2020, in een betoog gepubliceerd in de Britse linkse krant The Morning Star (foto)
, stelt Fiona Edwards dat links in Europa zich moet verzetten tegen de koude oorlog van de VS tegen China en niet mag toekijken vanop het balkon, of erger, zelf meedoen. “De heersende elite van de VS voert haar agressie op tegen China. Deze nieuwe koude oorlog bedreigt niet alleen China, maar de hele mensheid. Het is van vitaal belang dat Westers links de inzet begrijpt die nodig is om een nederlaag in de nieuwe koude oorlog van de VS te verzekeren. En elke opportunistische verleiding te weerstaan om een “zogezegd neutraal” standpunt in te nemen in deze kwestie van leven of dood”. Fiona Edwards stelt vast dat het VS-imperialisme wanhopig is om de opkomst van China in te dammen en te vernietigen, de sociaaleconomische ontwikkeling van het land te vertragen en de dominantie van Washington in de wereld te behouden. De Covid-19 pandemie versnelt de relatieve economische neergang van de VS ten opzichte van China. Centraal in de Amerikaanse inspanning is China te proberen af te schilderen als een vijand van alle belangrijke uitdagingen van de mensheid. Het tegenovergestelde is het geval. De suggestie dat de VS en China twee gevaren vertegenwoordigen met de slogan “noch Peking, noch Washington” is niet waar. Die slogan biedt steun aan de koude oorlog van Washington. (Red. net zoals de pastoors in Vlaanderen in de jaren dertig van vorige eeuw “noch Berlijn, noch Moskou” riepen vanop de kansel en in de colleges. Tegelijk zetten ze jonge Vlamingen aan mee te doen aan de nazi-veroveringstocht in Oost-Europa). Fiona Edwards schrijft dat de leugens van de VS over China van hetzelfde allooi zijn als de leugen over het Tonkin-incident, die het begin was van de oorlog tegen het bevrijdingsnationalisme van Noord- en Zuid-Vietnam. En in 2003 de leugen over de zogezegde aanwezigheid van massavernietigingswapens in Irak, tot in de Vergadering van de VN-Veiligheidsraad verdedigd door de Amerikaanse minister van Defensie Colin Powell.
In ons land valt op hoe sommige linksen net als de groenen in Europa zich de imperialistische agenda van Washington hebben eigen gemaakt. Van een kritische welwillendheid (“het is niet allemaal koek en ei in China”) is geen sprake, wel van een agressieve, anticommunistische koude oorlogsdrift. Bij ons valt een zekere Wouter De Vriendt op, nu Kamer fractieleider van de Vlaamse groenen, van oudsher (Libië) een militant mannetje voor het “humanitair imperialisme”. Hij ziet plots mensenrechtenschendingen bij de Oeigoeren als de Amerikanen op het hondenfluitje schuifelen. Een ander geluid horen we bij de linkse PTB-PVDA. In een interview van Kamerlid Raoul Hedebouw met La Libre Belgique. Volgens hem worden de problemen van de mensenrechten geïnstrumentaliseerd door de VS voor hun geopolitieke agenda van wereldoverheersing. Raoul Hedebouw stelt: “Ik verdedig niet alles wat er gebeurt in China. Maar waarom worden er nooit sancties bepleit tegen Saoedi-Arabië en Israël? Vergeten we niet dat de Communistische partijen van China en Vietnam een gigantisch huzarenstuk hebben gerealiseerd: deze twee communistische landen hebben een groot deel van hun volk uit de armoede gehaald in relatief korte tijd en hun maatschappij gemoderniseerd. De wereldwijde daling van de armoede is grotendeels op hun rekening te schijven. Het echte gevaar voor de wereldvrede komt van de Amerikanen met hun honderden militaire basissen wereldwijd. China heeft die basissen niet (red. behalve één in Djibouti) en stuurt ook geen soldaten naar verre landen om er te gaan vechten.”
Het is cruciaal, zegt Fiona Edwards in The Morning Star dat alle linkse- en democratische krachten kijken naar de fundamenteel tegengestelde benaderingen van de VS en China over de grote kwesties van de mensheid zoals sociale ongelijkheid, armoede, klimaatverandering, de covid-19 pandemie, de soevereiniteit van volkeren en landen.
Laten we het even hebben over de mensenrechten en de strijd tegen klimaatverandering.
mensenrechten: erfenis en actualiteit
Recent werden vanuit Europa, de Verenigde Staten en Canada, en het Verenigd Koninkrijk sancties opgelegd aan Chinese functionarissen die betrokken zouden zijn op wat vanuit het Westen de “genocide” op de Oeigoeren wordt genoemd. De sancties werden verwelkomd door Australië en Nieuw-Zeeland. Ook de EU meende sancties te moeten treffen. China reageerde scherp op deze sancties, vooral naar wat de “Five Eyes alliantie” wordt genoemd: Australië, Canada, Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. China verwerpt het optreden van de naties van de Five Eyes alliantie. Volgens China doet deze alliantie onheilspellend denken aan de Eight Nations alliantie die Noord China binnenviel en plunderde in 1900. (red. de alliantie was een gevolg van de opstand van Chinese nationalisten in de zogenaamde Boksersopstand 
(tekening) (Ze kwamen in opstand tegen de invloed van de westerse imperialistische machten in China. De Boksers belegerden het volledige diplomatendistrict in Peking. Als reactie daarop viel een alliantie van acht landen te weten Japan, Rusland, Groot-Brittannië, Frankrijk, de Verenigde Staten, Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Italië China binnen en versloegen de opstandelingen. Nadien werden zware herstelbetalingen aan China opgelegd alsook de executie van de leiders van de nationalistische opstand). De woordvoerster van het ministerie van Buitenlandse Zaken stelt “China is niet meer het land dat het 120 jaar geleden was. De tijd is voorbij dat buitenlandse westerse machten Chinezen met kanonnen afschieten als mussen”. Het zou begrijpelijk zijn dat de Chinezen het Westen het recht zouden ontzeggen om moraalridder te zijn inzake mensenrechten en democratie, gezien hun bloedige staat van dienst in het verleden onder meer in eigen land en tot op vandaag (ex-Joegoslavië, Irak, Libië, Afghanistan, Venezuela, Jemen, Cuba, Palestijnen). De zware beschuldigingen vandaag ten aanzien van China komen vnl. uit Washington en van zowat 50 bondgenoten in de wereld waaronder Europese landen. Vanuit het Westen wordt gesteld dat China weinig vrienden heeft. China-specialist Ties Dams van het Internationale Instituut Clingendael in Nederland zegt dat het niet klopt: “China heeft weinig vertrouwen in formele allianties, maar kan nog altijd rekenen op steun van heel wat landen in de wereld, ook in Europa”. (De Tijd, 27 maart 2021).
het geheugen opfrissen
Het Westen lijdt aan geheugenverlies over zijn koloniaal verleden, maar de slachtoffers zullen het eeuwig aan de orde blijven stellen. In het Westen is men zich onvoldoende bewust dat de preken over mensenrechten en democratie op een koude steen vallen in vele landen die bijna allemaal zwaar geleden hebben onder het westers kolonialisme en vandaag het bloedig “humanitair” imperialisme.
China verwijst naar de kolonisten uit Europa in de Verenigde Staten, naar Groot-Brittannië, naar Nederland en Frankrijk. Zij hebben in de trans Atlantische slavenhandel 12 miljoen tot slaaf gemaakte Afrikanen geroofd uit Afrika. Om als slaven te werken op de plantages in Amerika. Tien miljoen stierven als sardienen opeengepakt in de ruimen tijdens de oversteek per boot. Het racisme is vandaag na 400 jaar in de VS nog altijd sterk aanwezig. Het is nog altijd een belangrijke bron van winsten. Fiona Edwards stelt dat sinds George Floyd door een hals greep van een politieman in het zicht van de hele wereld werd vermoord, zijn (september 2020) nog 288 mensen vermoord op straat. Opnieuw zijn onevenredig zwarte en andere gekleurde Amerikanen onevenredig het slachtoffer. Ondertussen is de war on drugs een klassenoorlog geworden. Het is een nauwelijks verhulde poging tegen vnl. armere Afro-Amerikanen. Die ‘oorlog’ heeft van de VS de kampioen gemaakt per hoofd van de bevolking van ’s werelds grootste gevangenispopulatie. Meer dan 2,3 miljoen mensen zitten in 2020 gevangen. De geprivatiseerde gevangenissen passen dwangarbeid toe op vnl. zwarte Afro-Amerikanen en maken enorme winsten. De slavenplantages van weleer zijn vervangen door de dwangarbeid in private gevangenissen. Per hoofd van de bevolking zitten in de VS vijf keer zoveel mensen gevangen als in China. In 2018 zette de VS 655 per 100.000 mensen gevangen, terwijl dit in China 118 is. Na 400 jaar worden in de VS en het Verenigd Koninkrijk Afrikaanse nakomelingen nog altijd geconfronteerd met systemisch racisme op het gebied van gezondheidszorgen, jobs, onderwijs, een eerlijk proces en andere mensenrechten. Dat besluit het VN-comité voor de uitbanning van rassendiscriminatie. China verwijst ook naar Duitsland. Het naziregime begon niet alleen de tweede wereldoorlog met miljoenen doden, verminkten en gekwetsten, maar begin van de 20e eeuw tussen 1904-1908 werden in hun Zuid Afrikaanse kolonie, Namibië, meer dan honderdduizend inheemsen van Nabische etnische groepen afgeslacht, waaronder 75% van de Herero stam en meer dan de helft van de Nama-bevolking. We kunnen hier de barbaarsheid van de Belgische koning Leopold II in Congo eraan toevoegen dat uitgebreid is gedocumenteerd. Daarenboven zegt China hebben de Westerse landen met vnl. de VS en het Verenigd Koninkrijk en Australië de Conventie van Genève geschonden in Afghanistan. Franse militairen in hun kolonies Algerije, Indochina hebben tienduizenden mensen afgeslacht.
Jean Ziegler
(foto) schrijft in zijn boek “De haat tegen het Westen (2008). Over de veroveringszucht en de universalistische pretenties van het Westen: “Zo beweren de leiders van de Euro-Atlantische wereld bijvoorbeeld dat de ‘Rechten van de Mens’ en de regeringsvorm die zij “democratie noemen”, willen verdedigen en zo nodig aan de wereld opleggen. Verder brengen de universalistische aanspraken van hun cultuur hen er logischerwijze toe alle andere culturen en alle andere soorten beschaving te verwerpen en te ontkennen. Ze mogen dan tegenwoordig een exotisch, folkloristisch recht van bestaan gunnen, ze worden niet serieus genomen, verbonden als ze zijn met andere economische productiewijzen. Er is de verkondiging door westerse leiders dat er “onwrikbare” economische wetten bestaan, “wetenschappelijke” wetten van de markt, van dezelfde orde als natuurwetten. Dus is er voor de niet-westerse volkeren, als zij zich willen ontwikkelen, geen andere oplossing dan zich aan die wetten te onderwerpen”. Vandaag zien we dat China voor het Westen één grote misdaad begaat: zich onttrekken aan die wetten van het Westerse neoliberaal kapitalisme en vooral aan de wereldwijde hegemonie van de dollar en zelfs de kop neemt inzake de belangrijkste uitdaging van deze eeuw: de klimaatwijziging.
China koptrekker in klimaatbeleid
De groenen en sommige progressieven verkeren in slecht gezelschap, niet alleen voor de mensenrechten, maar ook voor het klimaatbeleid. Donald Trump, die de hybride oorlog met China een boost gaf, heeft de afgelopen vier jaren de internationale vooruitgang inzake klimaatbeleid geblokkeerd. Te beginnen met het negationisme over de klimaatverandering, het opzeggen van het klimaatakkoord van Parijs, het geven van vergunningen aan de vervuilende olie-industrie in kwetsbare natuurgebieden. Met het aantreden van president Joe Biden en de aanstelling van de gewezen minister van buitenlandse zaken John Kerry tot klimaatpaus lijken de VS terug aan te knopen met wat de wereld wil. Maar ook hier heerst de arrogantie, het gebrek aan bescheidenheid die zou passen voor een land dat tot de grootste klimaatvervuilers behoort en weinig of geen investeringen heeft gedaan voor de bescherming van natuur en milieu. De linkse Democratische afgevaardigde Alexandria Ocasio-Cortez noemt de plannen van Biden te weinig en te laat. Ook hier is de imperialistische agenda aanwezig door China, dat recent nog een ontwikkelingsland was, de schuld te geven van de klimaatproblemen in een poging de milieubeweging in het Westen te desoriënteren. Terwijl iedereen weet dat China erkent dat er een serieuze klimaat uitdaging is en vooral dat het land er iets aan doet. China besteedt enorme staatsbudgetten aan de opbouw van groene industrieën, gedreven door toewijding aan duurzame ontwikkeling en het opbouwen van een ecologisch verantwoorde menselijke beschaving.
“Op de jaarlijkse Algemene Vergadering van de Verenigde Naties vorig jaar in september 2020, heeft de Chinese president Xi Jinping
, tevens voorzitter van de regerende Communistische Partij (foto) toegezegd dat China tegen 2060 klimaatneutraal moet zijn. Voor een toch nog zeer recent groeiende economie is dat een ambitieus project. Zeker als de ontwikkelde kapitalistische wereld dat amper tien jaar vroeger voorziet, in 2050. Helen Mountford van de ngo World Ressources Institute zegt dat Xi Jinpings mededeling het grootste klimaatnieuws van 2020 was. Volgens haar komt China’s koolstofvrije toekomst in zicht. Dat was ondenkbaar een paar jaar geleden, zegt professor Niklas Höhne (New Climate Instituut, Keulen). Zoals het International Renewable Energy Agency opmerkt is China vandaag al ’s werelds grootste producent en exporteur van zonnepanelen, windturbines, batterijen en elektrische voertuigen. Door de rol van de staat, in een socialistisch land met kapitalistische deelaspecten, wordt hernieuwbare energie een wereldwijd betaalbaar alternatief voor fossiele brandstoffen. Enkele weken geleden bracht de regerende Communistische Partij van China een vijfjarenplan uit met details over “klimaatneutraliteit”. Jos Delbeke voormalig klimaatonderhandelaar voor de EU stelt dat “China zijn doelen vaak conservatief stelt en spreekt ze pas uit als ze haalbaar zijn. Daarom is dit signaal zo belangrijk. Het contrast met de VS is stuitend”. Katja Biedenkopf (expert klimaatbeleid aan de KULeuven) wijst erop dat China al jaren goedkope massaproductie wil laten vallen voor hoogtechnologische, winstgevende sectoren en digitale innovatie. In de steden (waarvan vele met een bevolkingsaantal zo groot als België) worden hightech recyclagesystemen, elektrische bussen, hogesnelheidstreinen
(foto), auto’s en scooters in snel tempo ingevoerd. Rond elektrische auto’s voert China een erg progressief beleid. K. Biedenkopf: “Vroeger namen ze vernieuwingen van het Westen over. Maar dat proces verandert voor bepaalde technologieën al van richting”. (bron: De Standaard, 24 september 2020).
