Europa ligt in de voorbije eeuwen aan de oorsprong van veel leed. Vandaag lijkt het ernaar dat een neoliberale-, militaristische elite Europese burgers wil opofferen. En dat in eindeloze sociale besparingskwellingen op het altaar van oorlog en winsten. Er wordt extra 800 miljard voorzien voor de oorlogsindustrie. Heilige begrotingsregels die wel voor sociaal beleid gelden, worden brutaal over boord gegooid voor militaire uitgaven. Er is echter een pril begin van een vredesbeweging die van de oorlogsdrift af wil. En zeker van de 800 miljard extra en de door Washington opgelegde 2% bijdragen voor de NAVO.(foto Vrede vzw)
In het DNA van de leidende Europese elite zit al eeuwenlang oorlog, veroveringen, kolonialisme, racisme en plunderingen ingebakken. Vandaag is het terug. De retoriek van angst, de cultus van intense bewapening, de race om militaire investeringen, maar wel strikte financieringsnormen voor sociaal- en ecologisch beleid. Dat is het gezicht van het Europa van vandaag.
Dat belet niet dat de militaristische Europese elite van zichzelf denkt dat ze de good guys zijn. Dat ze de boodschappers van het goede zijn, de erfgenamen van de verlichting, die democratie en mensenrechten over de planeet verspreidde. Zelfs als daarvoor raketten duizenden mensen doden en landen in puin veranderen.
Gelukkig trappen vele ex-kolonies in het zuiden niet in die valstrik, zich herinnerend hoe in naam van de beschaving, hun landen brutaal en bloedig werden gekoloniseerd en beroofd gedurende eeuwen door de ‘good guys’. Ze beginnen zich te organiseren autonoom van de vroegere koloniale heersers.
Schulden maken voor oorlogstuig, niet voor sociaal beleid
Voor de 800 miljard euro voor moordwapens moeten dus de strikte normen van het Stabiliteitspact sneuvelen. Er kan met geld gesmeten worden als het over oorlogstuig gaat. Wel heeft de Europese Unie decennia lang een draconische bezuinigingspolitiek opgelegd. Publieke voorzieningen, gezondheidzorg, onderwijs en sociale voorzieningen werden uitgehold. Het geval van Griekenland enkele jaren geleden is in dit verband gruwelijk.
Er zou wel eens een innig verband kunnen zijn tussen oorlogskoorts en sociale afbraak. Immers, welvarende en ontwikkelde volkeren hebben geen zin om oorlog te voeren. Nihilistische, door sociale media met hersenrot aangetaste jongeren zullen vatbaarder zijn voor propaganda en het slagveld. De media spelen hierin een giftige rol (Kamp Waes).
We geven al genoeg geld uit
Los van de cynische hypocrisie, zijn deze extra miljarden voor de productie en aankoop van moordend oorlogstuig niet eens verstandig. Ze dienen tot niets als er in Europa versnippering blijft. Zoals Prof. Paul De Grauwe van de London School of Economics in het VRT-programma de ‘Afspraak’ (vrijdag21 maart jl.) terecht stelde. “De EU geeft jaarlijks 350 miljard dollar uit aan bewapening. De Russen, 150 miljard. Er is dus geen enkel financieel argument om 800 miljard extra uit te geven in Europa. Het zal de versnippering en inefficiëntie van de legers in Europa niet oplossen”.
Het is lachwekkend hoe een gepensioneerde Belgische generaal stelt dat we na een paar uren “met stenen zullen moeten gooien bij gebrek aan munitie”. En erger, dat dit zomaar passeert op onze nationale tv-zenders! De bewering van de ex-generaal is indirect een schuldbekentenis over het wanbeleid dat jarenlang is gevoerd bij Defensie.
Vandaag leven we in een intense psychologische oorlogsvoering waarin de kolonels en generaals van de NAVO en hun ingelijfde “embedded” journalisten en academici de pers en studio’s bezetten en herleiden tot een aanjager van angst en simpele verhalen van de “good guys en bad guys”.
Naar een grote Europese oorlog?
We kunnen niets anders dan ons afvragen: Verbergt de 800 miljard extra bovenop de 350 miljard, die nu al jaarlijks uitgegeven wordt, een agenda om een grote Europese oorlog tegen Rusland voor te bereiden?
Dat is niet zo denkbeeldig. In Oost-Europa zijn uit het fascisme afkomstige revanchistische krachten, aan het bewind die de nederlaag tegen de Sovjet-Unie nooit verteerd hebben. Kleinkinderen van fascisten zijn met steun van het Westen minister in Oost-Europa geworden en hebben leidende posities in de EU. Ze denken dat hun tijd gekomen is om af te rekenen.
Ook in Duitsland. Wehrmacht kolonel Waldemar Baerbock grootvader van Annalena Baerbock, vorig hoofd van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, vocht aan de zijde van nazi-Duitsland. Ze neemt geen ideologische afstand van zijn gedachten en bewondert hem. (foto)
Ursula Von der Leyen opgegroeid in een milieu waarin het gezin de hartelijkste betrekkingen onderhield met nazi’s, heeft nu geen enkel probleem met de gruwel en genocide moorden die door de Israëlische staat worden aangericht in Gaza tegen de Palestijnen. Bommen en raketten blijven geleverd worden door het Westen. Economische relaties tussen Israël en Europa gaan verder. Alsof er niets aan de hand is. De Palestijnen als Untermenschen? Ursula wil van Oekraïne naar eigen zeggen “een stekelvarken maken met een stalen pantser”.
Die houding van de elites in Europa is een waarschuwing voor de oorlogszucht van de Europese bureuraten en leiders. En tot wat ze in staat zijn in Europa met de 800 miljard extra uitgaven voor oorlogswapens bovenop de 350 die nu al jaarlijks worden uitgegeven
Elk redelijke mens is voor een efficiënte militaire verdediging van Europa. De vandaag uitgegeven middelen zijn voldoende. Op voorwaarde dat de financiële middelen efficiënt worden besteed en defensie centraal staat en niet de aanschaf van dure agressieve oorlogswapens zoals het Amerikaanse gevechtsvliegtuig F-35.
Daarenboven heeft het weinig zin 800 miljard uit te geven aan conventionele wapens, aangezien een grote Europese oorlog desgevallend snel zal overgaan in een nucleaire storm die alle conventionele troepen en grote steden zal wegvagen en een radioactieve woestijn zal achterlaten.
Duitsland
Zorgwekkend is de houding van het economisch sterkste Europees land: Duitsland. De christendemocratische leider en kanselier Friedrich Merz neemt het voortouw in de Europese bewapening. Ze roept nare herinneringen op van de bewapening in de bloedige geschiedenis van het Duitse nazi regime 90 jaar geleden. En al zeker bij de Russen die in een bloedige strijd met 27 miljoen dode Sovjet-burgers, het Duitse nazi- regime overwonnen hebben, 80 jaar geleden.
De 800 miljard-bewapening van Europa past perfect in het Atlantisch-Amerikaans schema. De bewapening zal ruimte vrijmaken voor de Amerikanen om in het Verre Oosten China te bedreigen en Europa een oostfront te laten openen tegen Rusland.
De Deutsche Kommunistische Partei (DKP) veroordeelt de bewapeningsvoorstellen van F. Merz. Volgens de DKP verdedigt Merz een agressief oorlogsbeleid. het is “niet alleen een verraad van de principes van vrede en solidariteit, maar ook een gevaarlijk bondgenootschap met de imperialistische krachten van de NAVO
, (foto Vrede vzw)
“De oorlogseconomie vergroot niet alleen de kloof tussen rijk en arm, maar draagt ook bij tot een verdere militarisering van de samenleving. De veiligheid van de burgers wordt onderworpen aan de logica van de oorlogswinst. In vesteringen in militaire technologie en herbewapeningsinfrastructuur leiden niet tot stabiele jobs en het verbeteren van de openbare dienstverlening, maar tot een verscherping van de economische- en sociale onzekerheid van het volk. De staat wordt herleid tot een instrument van de financiering van de wapenwedloop. De regering Merz wordt een ‘dodelijke’ val voor de democratie en voor de toekomst van het land.”
Duitsland is een trouwe lakei van de politiek van Washington. In Duitsland zijn 75.000 Amerikaanse militairen gelegerd, op bases die ontsnappen aan de jurisdictie van de Duitsers (Ramstein, Wiesbaden…). Er zijn Amerikaanse kernwapens aanwezig.
Zonder enig protest van de Duitsers werd de vernietiging van de gaspijpleiding Nord Stream 2 aanvaard. Algemeen wordt aangenomen dat de daders ervan de Amerikanen en hun Europese vrienden waren.
Gezien de vernietiging van de gaspijpleiding, ontkoppelde ze Duitse bedrijven van goedkoop Russisch gas, dat werd vervangen door 4 keer duurder Amerikaans gas. Met alle gevolgen van dien voor de leefbaarheid van de Duitse industrie. Het was een zelf kwellende houding van een vazal tegenover zijn meester.
Rheinmetall
Vaak wordt er gesproken over het grote Duitse wapenconcern Rheinmetall. Het boekt nu nooit geziene winsten. Volgens een artikel in de Berliner Zeitung (2023) vloeien de recordwinsten weg naar Amerikaanse investeerders en aandeelhouders.
Volgens de gegevens van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission zijn meer dan 280 aandeelhouders van het concern geregistreerd in de Verenigde Staten. De grootste daarvan zijn (investeringsfondsen) Blackrock, Wellington, Fidelity. Reinmetall is misschien wel formeel, maar verre van een Duits bedrijf. We herinneren eraan dat de huidige kanselier Friedrich Merz, als zakenadvocaat jarenlang in dienst was van Blackrock, één van de grootste Amerikaanse investeringsmaatschappijen.
De bijzondere band van Rheinmetall met de Verenigde Staten blijkt ook uit het feit dat het grootste aantal buitenlandse ondernemingen en vestigingen van het concern, namelijk 10 entiteiten van het bedrijf, in de Verenigde Staten zijn gevestigd.
Het bedrijf ontwikkelt zijn meest geavanceerde militaire technologieën op basis van Amerikaanse dochterondernemingen. Zo wordt er samen met Amerikaanse militaire bedrijven als Textron, Raytheon, Allison, een nieuwe generatie infanterievoertuigen ontwikkeld uitgerust met een artificieel intelligentiesysteem. Een tastbare autonomie van Europa voor oorlogstechnologie voorlopig een wensdroom.
Union Sacrée
Het grootste deel van politiek links en aanverwanten in Europa zitten mee op de kar van de bewapening en steunen de extra 800 miljard voor de oorlogsindustrie.
Dat is niet nieuw. Wie terugkijkt in de recente geschiedenis ziet, zoals eerder gezegd, de “Union Sacrée” van socialisten en de heersende klasse in de Eerste Wereldoorlog.
In voorbereiding van de Eerste Wereldoorlog stemden de in Duitsland de sociaaldemocratische partij SPD voor de oorlogskredieten en oorlogswetten. Slechts veertien SPD-ers stemden tegen onder wie Rosa Luxemburg (1871-1919, vermoord), Karl Liebknecht (1871-1919, vermoord), (foto) Franz Mehring (1846-1919) en Hugo Haase (1863-1919). We verwijzen ook naar de Franse socialist Jean Jaurès die zich verzette en werd vermoord (1859-1914).
In België stemden de socialisten ook voor de oorlogskredieten. Emile Vandervelde stelde dat: “De oorlog een heilige oorlog is voor het recht de vrijheid en de beschaving en voor het recht op zelfbeschikking van de volkeren”.
Rond de eeuwwisseling steunden bijv. Dominique Voynet (Frankrijk, groen) Joschka Fischer (Duitse groenen) en Marie-Georges Buffet (PCF) de NAVO en Clinton toen die Joegoslavië bombardeerde in de jaren negentig van vorige eeuw. Ook de Italiaanse communisten steunden de “humanitaire” NAVO-interventies in Afghanistan en Joegoslavië.
Toen in de zomer van 1914 het socialisme zichzelf uitschakelde door de oorlogskredieten te stemmen, lag de weg open voor het vreselijkste alternatief, de barbarij en de bloedstromen in een ongeziene Eerste Wereldoorlog. Zou dit 100 jaar later ook gelden met wat we nu vaststellen?
Lichtpuntjes in 2025
Toch zijn er lichtpuntjes. Vandaag wijzen sommige Europese politici de gekke, gevaarlijke bewapeningsstrategie van 800 miljard af. Zowel van verstandig rechts als links.
De eerste-minister van Spanje, de sociaaldemocraat Pedro Sanchez verzet zich openlijk tegen deze bewapeningskoorts. “Er zijn voor hem belangrijker veiligheidsdreigingen in Europa dan de zogeheten oprukkende Poetin”, zegt hij.
In Europa is er een pril begin van een vredesbeweging die weigert extra 800 miljard oorlogskredieten en de stijging van NAVO-bijdragen, op Amerikaans bevel, te aanvaarden.
Een vredesbeweging heeft impact als zij pleit voor de-escalatie, diplomatie en een grotere rol van de OVSE (Organisatie voor Samenwerking en Ontwikkeling in Europa) waarin Rusland en Europa in dialoog gaan over wederzijdse veiligheid en sociaaleconomische ontwikkeling. Bijv. het herstel van de Nord Stream 2 gaspijpleiding tussen Rusland en Europa
.(foto)
PvdA-voorzitter en volksvertegenwoordiger Raoul Hedebouw verwijst naar de vroegere Belgische christendemocratische minister van Buitenlandse Zaken, Pierre Harmel (1911-2009) die, in volle Koude Oorlog, militaire veiligheid en diplomatiek overleg combineerde in een geest van de-escalatie en ontspanning.
Is dit het prille begin van een hernieuwde vredesbeweging? Ook in Duitsland is er een en ander in beweging, maar zonder steun van de top van sociaaldemocraten en de groenen.
Geld voor interne veiligheid
De 800 miljard en extra geld voor de NAVO is nodig voor de interne veiligheid van onze landen die steeds fragieler wordt. D.w.z. hogere budgetten voor welzijnswerk, sociaal wonen, strijd tegen afbraak van de sociale zekerheid, de armoede, racisme en belastingfraude, tegen de moordende drugsmaffia die werkloze, verarmde jongetjes inschakelt tegen wat zakgeld.
Interne veiligheid door het uitroken van de illegale wapenhandel en mensenhandel, het opsluiten van verkeerscriminelen die hun goesting blijven doen na vele veroordelingen, de zorg voor leefmilieu en democratische regels die de greep van het militair-industrieel complex op de politiek verkleint.
Dààr moet de 800 miljard naartoe. Dààr ligt het volk van wakker en niet van het fantasma van een naar Brussel oprukkende Poetin, zoals de Spaanse eerste minister en andere regeringsleiders en opiniemakers terecht stellen.
