Een deel van West-Europees links heeft zich min of meer verbonden aan het narratief van de NAVO-agenda in verband met de oorlog tussen Oekraïne, de NAVO en Rusland. Koplopers zijn de Duitse groenen en sociaaldemocraten. Bij hen heerst oorlogskoorts. Zelfs bij radicaal links is er grote verdeeldheid. Niet zo bij een aantal moedige vrouwen van de Duitse partij Die Linke, met name Sahra Wagenknecht en Sevim Dagdelen (foto resp. links en rechts). Zij kiezen voor de-escalatie, vredesonderhandelingen en compromissen. Om een einde te maken aan de tweede oorlog op Europees grondgebied.
Begin dit jaar startten de Die Linke volksvertegenwoordiger Sahra Wagenknecht en de feministe Alice Schwarzer (foto resp. rechts-links)
een petitiecampagne voor vrede in Oekraïne.
Aanvankelijk waren er 69 ondertekenaars bij de start. Waaronder gekende namen in de politiek, in het artistiek milieu, uit het journalistiek- intellectueel landschap. Zoals Rudolf Dressler, ex-staatsecretaris voor de SPD, Dr. Erich Vad, brigadegeneraal op rust, Günter Verheugen, ex-vice- president van de Europese Commissie, Oscar Lafontaine, gewezen minister van Financiën voor de SPD, Rainer Braun Internationaal Vredesbureau, Daniela Dhan (publicist), Wolfgang Grupp (bedrijfsleider), Hannelore Hippe (schrijfster), Dr. Antje Vollmer (theoloog, Groenen), Peter Weibel (Kunst- en Media theoreticus), enz.
In de petitie staat onder meer dat de brutale Russische inval in Oekraïne onze solidariteit vraagt met de Oekraïense bevolking. In de petitie staat de vraag: Welke vorm van solidariteit? Oekraïne kan met NAVO-steun standhouden tegen Rusland. Maar het land kan de oorlog niet winnen tegen de grootste kernmacht ter wereld. Dat zegt ook de hoogste militair van het Pentagon, Generaal Milley. De generaal stelt een patstelling vast en roept op om de oorlog te beëindigen aan de onderhandelingstafel.
Vredespetitie: 1.000.000 handtekeningen
Volgens de “Vredespetitie” is onderhandelen niet capituleren. Onderhandelen betekent compromissen sluiten, langs beide kanten. Met het doel honderdduizenden doden en verminkten te voorkomen. De initiatiefnemers verwijzen naar peilingen die aantonen dat de helft van de Duitsers hetzelfde denken.
In de petitie wordt kanselier Olaf Scholz opgeroepen de escalatie van wapenleveringen te stoppen. Hij moet zowel op Duits als Europees niveau aan de spits staan van een sterk bondgenootschap voor een wapenstilstand en vredesonderhandelingen. Elke verloren dag kost 1.000 mensenlevens en brengt ons de derde wereldoorlog dichterbij.
Als oorlogsreactie op deze vredespetitie namen de jongeren van Duitse liberalen en van de Unie van christendemocraten, bij monde van Franziska Brandmann en Johannes Winkel een tegeninitiatief. Zij willen verder oorlog, wapenleveranties en een overwinning van Oekraïne om de “vredesorde in Europa” te herstellen.
Inmiddels heeft de Vredespetitie 1.000.000 ondertekenaars bereikt.
Massabetoging
Door Sahra Wagenknecht en feministe A. Schwarzer kwamen begin dit jaar in Berlijn zo’n 30.000 betogers samen tegen de Duitse wapenleveranties, voor de-escalatie en vredesonderhandelingen. Ze willen dat Duitsland geen wapens meer stuurt naar Oekraïne. Met meer wapens wordt de oorlog verlengd, met nog meer doden en verminkten langs beide zijden tot gevolg. De betoging bracht de grote verdeeldheid in Die Linke aan het licht. De partijtop sprak zich tegen de petitie en de demonstratie uit. Maar fractievoorzitter Amira Mohamed Ali ondersteunde betoging en toonde zich op “twitter verheugd met het krachtige signaal van duizenden demonstranten voor vredesonderhandelingen en tegen de wapenleveranties”.
De mainstream media, linkse- en rechtse middens met ‘oorlogskoorts’ zeggen dat de betogers zowel Poetin als de rechtsextremisten in de kaart spelen. Volgens Wagenknecht is “iedereen die eerlijk wil demonstreren voor vrede en het stoppen van de oorlog welkom bij onze betoging. Rechtse vlaggen en symbolen horen er niet bij en worden niet getolereerd.”.
“Na 78 jaar mogen de Amerikaanse soldaten vertrekken”.
Sevim Dagdelen
(foto) is lid van de Bondsdag, het Duits parlement, voor Die Linke sinds 2005, en in 2017 herkozen. Ze behoort eveneens tot de vredesvleugel van Die Linke. Sevim Dagdelen is geboren in Duisburg, afkomstig van Koerdische immigranten en juriste (ze studeerde aan de universiteiten van Marburg, Keulen en Adelaide).
Recent hield ze een opgemerkte tussenkomst in de Duitse Bondsdag. In wat volgt geven we een uittreksel uit haar toespraak.
“De grootste last tegen het Duitse fascisme werd gedragen door de Sovjet-Unie. Maar zonder de gezamenlijke inspanningen van de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk zou deze belangrijke overwinning op de barbarij het niet gehaald hebben. Aan he betuigen we onze dankbaarheid. Maar 78 jaar later, laten we zeggen is het tijd voor de Amerikaanse soldaten op Duits grondgebied om naar huis te gaan”.
“Alle andere bondgenoten hebben Duitsland lang geleden verlaten. De Amerikaanse bases in Duitsland zijn als extraterritoriale zones waarin de grondwet is afgeschaft. Vandaag worden vanuit die bases (Ramstein bijv.) oorlogen uitgevochten die in strijd zijn met de internationale wetten, met drones en martelingen”.
Amerikaanse kernwapens weg
“Er was een tijd dat de Duitse Bondsdag moediger was. Ik herinner me het besluit om de Amerikaanse kernwapens in 2010 terug te trekken. Dit, onder de bevoegdheid toen van de minister van Buitenlandse Zaken Westerwelle. Vandaag is dat besluit nog niet uitgevoerd! Het is lang geleden, maar we blijven standvastig: de Amerikaanse kernwapens op Duits grondgebied moeten verdwijnen.
“Nu staat de Duitse regering toe dat de VS Leopard tanks sturen naar Oekraïne. Vandaag weigert de Duitse regering een internationale onderzoekscommissie te steunen, in het kader van de VN, naar de terroristische aanslagen op de Nord Stream gaspijpleidingen”.
“De Verenigde Staten geven de indruk dat ze geen bondgenoten nodig hebben, alleen trouwe loyalisten. Steeds minder landen die tot de sterkste landen van de wereld behoren zijn bereid dit te verdragen. En dat is een goede evolutie waarover we ons verheugen. De basis voor vriendschap moet respect zijn voor de mensen en voor het internationaal recht zijn”.
“Waarom weigert de Duitse regering zelfs 20 jaar na de Amerikaanse aanvalsoorlog tegen Irak deze oorlog te veroordelen als een schending van het internationaal recht? Waarom vecht U niet voor de vrijlating van journalist Julian Assange die in de VS 175 jaar gevangenisstraf riskeert voor het publiceren van oorlogsmisdaden? Waarom heb je Edward Snowdon geen asiel aangeboden?” (cfr. Lantidiplomatico.it)
