Linkse overwinning: steun voor een soeverein Bolivia

De door Washington gesteunde rechtse civiel-militaire putschisten van een jaar geleden in Bolivia, Latijns Amerika, (kaartje) werden op 18 oktober jl. electoraal verslagen door links, op basis van een programma van een Boliviaanse weg naar het socialisme. De minister van economie onder de vorige president Evo Morales, Luis Arce, won de verkiezingen. Hij behaalde 52,4% van de stemmen, zijn neoliberale rivaal, Carlos Mesa, 31,5%.

De door de Washington gesteunde gewelddadige staatsgreep van het leger en de politie eind 2019 is met de verkiezingen van 18 oktober jl. afgestraft. Tijdens die staatsgreep moest president Evo Morales (foto) uit lijfsbehoud vluchten via Mexico naar Argentinië. De staatsgreep was gewelddadig, vele tientallen onschuldige mensen waaronder militanten van de MAS-beweging of Beweging voor het Socialisme, werden gedood of in de gevangenis geworpen. Het geweld maakte alleen maar de vastberadenheid van de militanten en het Boliviaanse volk nog groter. Wat was de reden van de staatsgreep? Evo Morales probeerde de economie in handen te krijgen van het Boliviaanse volk, de multinationals moesten inbinden. Tevens dichtte hij de kloof tussen rijk en arm.  Dit alles leidde tot de staatsgreep onder het voorwendsel dat er fraude was gepleegd door Evo Morales in de verkiezingsuitslag van 2019. De huidige verkiezingsuitslag betekent een klare repliek: de Beweging voor Socialisme verwerft een duidelijke meerderheid bij het volk.

Het volk verkoos de MAS-kandidaat tot president maar ook de meerderheid in beide Kamers van het Boliviaanse parlement. De nieuw verkozen president Luis Arce (foto), is de 57-jarige minister van economie en publieke financiën onder het presidentschap van Evo Morales. Hij was de belangrijkste architect van de Boliviaanse herstructurering van de economie die door vele waarnemers het “Boliviaans mirakel” genoemd wordt. Het BBP van Bolivia groeide onder de tandem Morales-Arce van 9 miljard US-dollar tot 40 miljard dollar. Daarenboven daalde de armoede in Bolivia volgens de Wereldbank van 63 procent in 2005 naar 35 procent in 2015. Een belangrijk programmapunt is de nationalisering of onder controle brengen van basisindustrieën in Bolivia waardoor de buitenlandse multinationals minder macht krijgen en gebroken wordt met het neoliberaal beleid.

Uitdagingen

President Luis Arce komt voor een paar dringende uitdagingen te staan. De Covid epidemie heeft Bolivia hard geraakt. De regering van putschisten faalde volledig in de aanpak van de epidemie die vnl. de armen trof. De putschisten, afkomstig uit de rijke, blanke elite, zullen geen traan gelaten hebben voor de lijken die zich in de straten opstapelden. L. Arca wil van Bolivia een producerend land maken zodat het land minder steunt op zijn grondstoffen, en staal, voedsel, huishoudelijke producten niet meer zoveel hoeft in te voeren. Uiteindelijk wil Arca ook dat Bolivia elektrische auto’s produceert die rijden op accu’s met Boliviaans lithium. Vraag is ook hoe gaat hij de coupplegers aanpakken? Gaat hij een gerechtelijk onderzoek openen, naar de moorden die de coupplegers gedaan hebben? Hoe zit het met de afgesloten contracten van de coupplegers met privébedrijven? Welke plaats krijgt Evo Morales in het bestel onder president Arce?

Wat is de betekenis van de overwinning van president Luis Arce? Binnenlands betekent het de consolidatie van een socialistisch soevereiniteitsproject met Boliviaanse karakteristieken die door een rechtse gewelddadig staatsgreep van Washington en de blanke Boliviaanse elites niet is kunnen vernietigd worden. Deze consolidatie is niet alleen een electoraal gebeuren, maar steunt ook op massamobilisatie en een sterk nationaal bewustzijn. Bolivia is rijk aan grondstoffen en ook aan lithium. De tandem van president Morales en zijn economieminister wilde die mijnen waar lithium ontgonnen wordt nationaliseren. Voor elektronische apparaten, telefoons, auto’s, ruimtevaart is die grondstof kostbaar. In een reactie op de staatsgreep in Bolivia vorig jaar zegt de Amerikaan Dhr. Elon Musk,(foto) (eigenaar van het bedrijf dat elektrische auto’s “Tesla” maakt en ruimtetuigen), dat de VS staatsgrepen plegen waar ze goesting in hebben. De Bolivianen spreken van de “lithium staatsgreep”;

Amerikaans continent: frontlijn voor een andere maatschappij

Internationaal, vooral voor het Amerikaanse continent is deze overwinning van grote betekenis. Het betekent dat het bewustzijn naar soevereiniteit van de volkeren in Latijns-Amerika toegenomen is en dat ze het rechts-conservatieve neoliberale model van de multinationals en hun lokale collaborateurs verwerpen. En zeker is er de algemene afkeer ten aanzien van inmenging van het VS-imperialisme. Latijns-Amerika is niet meer de paradijselijke achtertuin van de VS waar ze kunnen doen wat ze willen. Bananenrepublieken zijn stilaan een uitstervende soort.

Linkse en soevereine krachten in Latijns-Amerika blijken niet door dictaturen, staatsgrepen, manipulaties, marteling en Amerikaanse buitenlandse inmenging tegen te houden zijn. Ze zijn als kurk dat steeds wordt onder water geduwd, maar ook altijd terug boven water komt. We denken aan de klassiekers Cuba en Nicaragua. Linkse krachten in Latijns-Amerika zijn geworteld in het volk, hebben serieuze kaders in hun bewegingen, en hebben een onverzettelijkheid in hun engagement geleerd door het onderworpen worden aan martelingen en gevangenisstraffen in verschillende fascistische civiel-militaire dictaturen in vorige eeuw.

De steun van het volk voor een links (centrum- of radicaal) project blijft. Dat gebeurde al in Argentinië waar een centrumlinkse president Alberto Angel Fernandez recent aan de macht is gekomen (december 2019) samen met de vorige president en nu vicepresident Christina F. de Kirchner.  We denken aan Brazilië waar de linkse kandidaat Lula da Silva slechts van de overwinning kon gehouden worden door een bureaucratisch-justitiële kunstgreep die de linkse presidentskandidaat Lula in de gevangenis deed belanden. In Mexico kwam eveneens een linkse president Andrés Manuel Lopez Obrador (1 december 2018) (foto) aan de macht. In Venezuela verstevigde president Nicolas Maduro (sinds 2013 verkozen) zijn positie en steun bij het volk, ondanks gangsterachtige aanvallen van het VS-imperialisme op de financiële en economische hulpbonnen van het land. Gelukkig is er de internationale solidariteit. Ook werden pogingen ondernomen van gewapende huurlingenbendes, gesteund vanuit buurland Columbia en de VS, om president N. Maduro te ontvoeren of te vermoorden, of sabotagedaden te plegen op basisindustrieën van het land (elektriciteit, olie). De door de VS en EU (ook sociaaldemocraten) gesteunde marionet die zich op een plein in Caracas tot president kroonde, is in de vergetelheid verdwenen. Last but not least mogen we niet vergeten dat in het hol van de leeuw, de VS, de linkerzijde zich recent heeft herpakt met als boegbeelden de ervaren Senator Bernie Sanders, de piepjonge verkozene voor het Huis van Afgevaardigden Alexandria Ocasio Cortez (AOC) en Senator Elizabeth Warren. Het Amerikaans continent biedt vandaag meer hoop voor soevereinistische, socialistische veranderingen, dan ooit voor mogelijk werd gehouden.

 

 

 

  • Over mij

    • Miel Dullaert
      °1948 Enkele stipmomenten… Kind en tiener Ik ben geboren in Merksem. Ik behoor tot wat men noemt, de babyboomgeneratie of de eerste
      Meer lezen...
  • Citaat

    In een tijd van universeel bedrog is
    het vertellen van de waarheid een revolutionaire daad
    (George Orwell, Brits schrijver, 1903-1950)

  • Edward ELGAR, NIMROD

  • Tag cloud

  • Deel onze pagina op:

    © Copyright 2024 ‐ Miel Dullaert ‐ Alle rechten voorbehouden

    Disclaimer | Privacybeleid

    Webdesign by Eye