“Nooit meer oorlog”- en het pacifisme- was één van de kwaliteitslabels van de Vlaamse beweging gesymboliseerd in de IJzertoren (zie foto) te Diksmuide. Uitgerekend nu de Vlaams- nationalisten aan de stuurknuppel van het Vlaams- Belgisch beleid zitten wordt die oproep vergeten. We exporteren volop hoogtechnologische onderdelen voor wapentuig en vooral naar de oorlogsverslaafde Verenigde Staten. Is de oproep ”Nooit meer oorlog” van de IJzertoren, dood en begraven?
Europese wapenexport
Vandaag is de Vlaamse regering, het bedrijfsleven bij oorlogshandelingen en handel in wapentuig betrokken. Van het zaaien van dood en verderf in het verre Syrië met onze F-16 bommenwerpers naar de actieve deelname aan de Europese oorlogseconomie, tot het aankopen van nieuwe gevechtsvliegtuigen. Vlaanderen is echter geen eiland. In Europa is er onder druk van de wapenlobby en het machtige Euro- Amerikaanse militair-industrieel complex een beweging naar meer bewapening. Om miljardenuitgaven aan bewapening te verantwoorden wordt kunstmatig de dreiging van Rusland aangevuurd in een soort Koude Oorlog 2.0. (je kunt moeilijk miljarden kostend oorlogstuig aan de opinie verkopen door naar de dreiging van het terrorisme van jongens te wijzen die met een ambachtelijke bommengordel zichzelf opblazen). Rusland is in feite onze partner (de Belgische premier Charles Michel gaf recent het goede voorbeeld met zijn werkbezoek aan Moskou). Het militair-industrieel complex van Europa en de VSA wil grote militaire uitgaven. Liefst tot 2% van het BBP voor de NAVO- landen. Vorig jaar kwam president D. Trump van de VSA bij de opening van het nieuwe NAVO-gebouw in Brussel zijn vazallen voorhouden dat ze te weinig betalen.
Het grootste en sterkste EU-land, Duitsland, scoort hoge cijfers in de verkoop van wapentuig. De Duitse wapenfabrieken draaien op volle toeren. Een nieuw rapport van het Duitse parlement wijst op recordbedragen voor de Duitse wapenexport. Sinds 2014 werd er voor 25 miljard euro wapentuig verkocht aan het buitenland. De meeste export ging naar landen buiten de EU en de NAVO. In de laatste drie jaar bedroeg de wapenexport naar het Midden-Oosten, waar de gruwel van de oorlog heerst, 14,8 miljard euro. De nummer 1 bestemming van de Duitse wapenverkoop is Algerije, gevolgd door Egypte, Saoedi-Arabië, en de Verenigde Arabische Emiraten. Duitse tanks verkocht aan Turkije voeren vandaag oorlog in Syrië. De vroegere coalitie van christendemocraten en sociaaldemocraten o.l.v. Angela Merkel draagt daarin een verpletterende verantwoordelijkheid. Je zou het niet verwachten van “Mutti” Angela. Heeft ze als domineesdochter geen ‘zondig’ besef over de verkoop van Duits wapentuig in verre landen? De fractieleider van oppositiepartij Die Linke Stefan Liebich vindt het ongelofelijk dat Duitsland gesofistikeerde wapens levert aan pure dictaturen met vnl. een jonge bevolking die in armoede leeft en geen toekomst vooruitzichten heeft en naar Europa emigreert. Europa produceert met de export van wapens voor 
dictaturen zijn eigen vluchtelingen en immigratiestromen (tekening rechts). De wapenverkoop illustreert volgens hem de “morele decadentie” van de Duitse politieke elite (veel zal er allicht niet veranderen nu dezelfde coalitie o.l.v. Angela Merkel van christendemocraten en sociaaldemocraten in de steigers staat).
Wallonië en Vlaanderen
In België is het even erg. Nu de bevoegdheden over de exportvergunningen geregionaliseerd zijn, doet Wallonië wat het wil, vroeger onder PS- leiding, recent onder leiding van de Waalse liberalen van MR. F.N.-Herstal bij Luik is de grootste producent van handwapens in België. Het bedrijf is volledig verstaatst en stelt 8.000 Walen te werk. De export gebeurt vnl. naar de Arabische wereld. De vergunde uitvoer van het Waals Gewest bedroeg in 2016 955 miljoen euro. De Vlaamse liberaal en minister van Ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo uitte hierover zijn belgicistisch ongenoegen: “ Je kunt niet aan de ene kant wapens verkopen die daar mensen aan flarden schieten en tegelijk als federale regering rondreizen om mensenlevens te redden. Dat is dweilen met de kraan open”. Maar, met morele verontwaardiging alleen los je niks op, en is vaak hypocriet. Er zijn niet alleen de PS- schandalen in Luik en Brussel. Maar een even groot schandaal is dat een zich socialistisch noemende partij blijkbaar in de vele jaren dat ze aan de macht was, nog nooit gedacht heeft aan reconversie van de 8000 werknemers van F.N.-Herstal naar sociaal nuttig en duurzame banen die mensen redden i.p.v. ze te doden.
Onze Vlaamse beweging en zijn politieke vertegenwoordigers gaan vandaag ook mee in de Europese bewapeningsretoriek. “Nooit meer Oorlog”? Hij doet of hij er nog nooit van gehoord heeft, de Belgische Vlaams- nationalistische Defensieminister Steven Vandeput. Vredeseconomie is uit het woordenboek van de rijke middenklasse in Vlaanderen geschrapt. Ook het Vlaamse bedrijfsleven springt mee op de kar van het militair- industrieel complex. Recent pleitte de Algemeen Directeur van de Vlaamse technologiefederatie Agoria Dhr. Peter Demuynck voor steun van de Vlaamse overheid voor onderzoeksprojecten in de militaire sector. Om dat mogelijk te maken is een aanpassing nodig van de Richtlijn uit 1999 van de voormalige Vlaamse minister-president, Luc Van den Brande (CD&V) (foto links) aan het Vlaams Wetenschapsinstituut IWT.
Luc Van den Brande, (in het midden eerste rij), minister-president van de Vlaamse regering in de jaren negentig vorige eeuw.
Die richtlijn legt vast dat de Vlaamse overheid geen onderzoeksprojecten van bedrijven of universiteiten mag steunen die een link hebben met de militaire sector. De topman van Agoria gaat daar frontaal tegenin, en zegt dat “wanneer Vlaanderen zijn beleid van steun voor militaire technologie niet grondig bijstuurt, en zich op dat vlak ook niet verbindt met de strategie van andere Europese landen, zal Vlaanderen zijn toppositie als innovatieve regio onzeker worden. Zeker nu Europa een groot onderzoeksfonds geeft gecreëerd voor militaire ontwikkelingsprojecten en de lidstaten militair nauwer gaan samenwerken. Zo dreigen Vlaamse bedrijven en universiteiten tientallen miljoenen euro’s aan Europese onderzoekssteun mis te lopen, maar ook de innovatieve economische activiteit die uit het onderzoek zal voortkomen”. Vlaanderen heeft vorig jaar een recordbedrag aan wapens heeft uitgevoerd naar landen buiten de Europese Unie, voor 70 miljoen euro. Dat is in vergelijking met Wallonië minder dan een tiende (955 miljoen, zie boven), maar voor Vlaanderen meer dan verdubbeld in vergelijking met 2016, 30 miljoen euro. De Verenigde Staten zijn gretige afnemers (53,7 miljoen euro), vooral het Pentagon en de defensie industrie. Daarna volgen Brazilië en Indonesië. Het gaat dan voornamelijk voor export van technologie zoals beeldschermen en andere onderdelen van gevechtsvliegtuigen, nachtkijkers voor geweren… De uitvoer naar de Verenigde Staten is zorgwekkend. Omdat dit land als grootste militaire macht, met 800 basissen wereldwijd, in vele conflicten verwikkeld is. De kans is groot dat in Vlaanderen gemaakte producten gebuikt worden, via de VS, door Saoedi Arabië in zijn oorlog met Jemen die vele doden en verminkten eist (foto rechts).
In Jemen worden vandaag duizenden burgers gedood en verbrand door Westerse wapens in handen van Saoedi Arabië.
Vredesaktie “Nooit meer oorlog”
Over de draai van Vlaanderen naar een oorlogseconomie, hoor je weinig tegenwind (de media hebben te veel werk om terroristen tot tv-vedetten te maken en aandacht te geven aan immigranten in plaats van aan het eigen volk). Gelukkig zijn er nog een aantal ngo’s zoals de Vlaamse Vredesaktie vzw die in een persbericht zich tegen deze gang van zaken verzetten en het “Nooit meer Oorlog” en het pacifisme ernstig nemen. “Vlaanderen hield tot nu toe rekening met waardevolle ethische regels bij de besteding van overheidsmiddelen. De Vlaamse technologiefederatie roept op om die ethische regels te schrappen. Het is niet aan de wapenlobby in Vlaanderen en Europa om te zeggen aan de universiteiten wat ze moeten doen”, zegt Bram Vranken van Vredeasaktie. Hij verwijst naar de Universiteit Gent die haar onderzoekers niet toelaat mee te werken aan de ontwikkeling van technologie die uitsluitend op militaire doeleinden is gericht. Minister Philippe Muyters (N-VA, drukkingsgroep Voka) zal het voorstel van Agoria nu te berde brengen bij de adviesraad voor Economie en Innovatie (VARIO). Met deze minister moeten we ons geen illusies maken. Vredesaktie vindt het terecht geen goed idee om de wapenindustrie financieel te steunen. “De Europese lidstaten zijn de tweede grootste wapenexporteur ter wereld onder andere naar oorlogsgebieden”. Zo is het Turkse leger uitgerust met Duitse tanks voor zijn recente inval in Syrië-Afrin. Volgens Vredesaktie “wil Agoria dat Vlaanderen meestapt in een oorlogseconomie, een industrie die moet gesteund worden met belastinggeld, zonder een antwoord te geven op de echte veiligheidsuitdagingen”. Die veiligheidsuitdagingen zijn niet in de eerste plaats van militaire aard, maar wel sociaal- economisch, grondstoffenjacht, en daaruit voortkomend, imperialistische ambities met een oorlogszuchtig beleid.
“Nooit meer Oorlog”, (foto) de boodschap van hoop die in de IJzertoren gegrift staat is meer dan ooit actueel. Maar wordt door de Europese en Vlaamse elites in de papiersnipperaar geschoven. Ze geven zich over aan het cynisch winstbejag van een oorlogseconomie. Van “Nooit meer Oorlog” naar “Nooit meer Vrede”? Er zou heel wat innovatie voor een vredeseconomie kunnen worden gerealiseerd met de Vlaamse gelden die nu aan militaire innovatie worden besteed.
