Wat volgt is een tekst die we kregen opgestuurd. Het is een goede bezinningstekst naar aanleiding van de wel speciale kerstdagen 2020 in volle coronabesmetting. De oudere generatie heeft het soms moeilijk in de woon- en verzorgingscentra, maar blijven vaak uit beeld: de zeer vele zelfstandige, alleen wonende, vaak eenzame oudere-oude mensen.
Zij gaan dood!
De beste generatie sterft.
Degenen en zij zonder lange studies gaven alles voor hun kinderen.
Diegenen die zonder grote middelen hebben geholpen en financiële crisis hebben doorgemaakt, ze zijn stervende.
Ze kenden tijden van oorlog, beperkingen, hebben genoegen genomen met weinig.
Ze hadden pijn en lijden, maar zegden het niet.
Soms werkten ze als beesten.
Ze zouden kwetsbaarder zijn dan wie ook.
Zoals het was in hun leven sterven ze in stilte.
Ze durfden eraan denken het land op te voeden en toch!
Ze zochten eenvoudige geneugten, zoals een stukje van het leven van hun kleinkinderen delen.
De samenleving laat hen de wereld verlaten, alleen en nog steeds in de steek gelaten, ondanks mooie beloften van politici die ze hebben gekoesterd.
Ze vertrekken zonder te storen, zij zullen altijd diegenen zijn die het minst storen. Ze vertrekken zonder afscheid.
Dus, voor diegenen die de hele tijd klagen dat ze thuis opgesloten zitten, omdat hun kapsalons of hun sporthallen dicht zijn, dat ze niet kunnen feesten, op vakantie gaan en altijd meer geld eisen van de staat,
Uit RESPECT voor deze generatie die ons stilletjes verlaat maar met waardigheid.
